Wieś Łabowa została lokowana przed 1581 roku przez Branickich na prawie wołoskim. W tym samym roku powstała tu parafia greckokatolicka. Do roku 1947 w większości zamieszkana była przez ludność łemkowską.
Kościół parafialny p.w. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Łabowej pochodzi z 1930r. Budowę zainicjowało Towarzystwo Szkoły Ludowej, natomiast pomoc w budowie okazali księża z Parafii w Nawojowej, hrabia Adam Zbigniew Leon Stadnicki h. Śreniawa bez krzyża oraz polscy mieszkańcy Łabowej. 20 października 1935 roku kościół został poświęcony, a 4 lata później został utworzony rektorat. W 1951 roku ówczesny biskup tarnowski Jan Piotr Stepa podpisał akt erekcyjny parafii terytorialnej w Łabowej. Obecnie parafia obejmuje swym zasięgiem wsie: Kotów, Łabowa, Łabowiec oraz Uhryń i liczy około 1700 parafian.
Kościół został zbudowany wg projektu architekta Józefa Wojtygi z Nowego Sącza. Dwa boczne ołtarze zostały wykonane przez Antoniego Krzaka ze wsi Maniowy wg projektu Stanisława Kozioła z Tarnowa w latach 1963-1964. Obraz umieszczony w ołtarzu głównym został namalowany przez Bolesława Barbackiego w 1938r. Przedstawia on patrona parafii – św. Stanisława Biskupa i Męczennika Piotrowina.
W części wschodniej wsi znajduje się cerkiew greckokatolicka pod wezwaniem Matki Bożej Pokrownej z 1784roku. Najprawdopodobniej została wzniesiona z fundacji Izabeli Lubomirskiej. W 1944 roku istniejąca wówczas plebania w pobliżu cerkwi wraz z archiwum parafialnym została spalona. W latach powojennych cerkiew była nieczynna, natomiast w 1964 roku została wpisana do rejestru zabytków. W latach sześćdziesiątych XX wieku cerkiew została zniszczona na wskutek uderzenia pioruna. Wówczas zniszczeniu uległy ściana cerkwi i ołtarz główny. W 1992 roku cerkiew została odnowiona i skompletowana wewnątrz dzięki pomocy znawcy sztuki cerkiewnej ks. Mieczysława Czekaj. Obecnie świątynia służy jako kościół pomocniczy pod wezwaniem Opieki Najświętszej Marii Panny.
Wewnątrz cerkwi można zobaczyć oryginalną posadzkę kamienną oraz figuralno ornamentalną polichromię ruską wykonaną w czasie II wojny światowej pod kierunkiem ukraińskiego malarza Wasyla Kryczewskiego najprawdopodobniej w 1942r. W wejściu do głównej nawy świątyni polichromia przedstawia dwóch klęczących aniołów, krzyż trójramienny oraz czytelny napis cyrylicą, którego tłumaczenie na język polski znaczy: „Przyjdźcie, pokłonimy się i klękniemy przed Chrystusem”. W świątyni polichromie przedstawiają m.in.: postacie świętych szczególnie czczonych w cerkwi, Chrystusa w Ogrójcu, Zmartwychwstanie Pańskie, czterech ewangelistów z charakterystycznymi atrybutami oraz postać Matki Boskiej Opieki w otoczeniu aniołów. Obecnie stan polichromii wykazuje liczne braki, zatarcia i zacieki. Pod jej warstwą znajduje się bogata w ornamenty rokokowa polichromia z wcześniejszego okresu. W prezbiterium znajduje się ołtarz główny w kształcie konfesji. Pochodzi z drugiej połowy XIX wieku. Jest murowany i wykonany z białego kamienia. Mensę z dwupoziomowym tabernakulum wieńczy symbol Ducha Świętego. Na mensie znajdują się cztery kolumny toskańskie wykonane z czarnego marmuru, które podtrzymują dwuspadowy baldachim z gzymsowanym frontem. Ołtarz zwieńczony jest kopułą i greckokatolickim krzyżem.
W parafii znajdują się trzy cmentarze. Cmentarz parafialny, w którym pochówki odbywają się od lipca 1936 roku, dawny łemkowski cmentarz parafialny oraz cmentarz gminy żydowskiej.
W północnej części wsi nad szkołą góruje Krzyż Jubileuszowy poświęcony w pierwszy piątek Wielkiego Postu 2004roku. Krzyż upamiętnia kilka ważnych dla mieszkańców wydarzeń: rok złotego jubileuszu powstania parafii rzymskokatolickiej, srebrny jubileusz pontyfikatu Ojca Świętego Jana Pawła II, rok wielkiego jubileuszu Kościoła Chrystusowego w 2000 roku, jubileusz 750 – lecia kanonizacji św. Stanisława Biskupa i Męczennika patrona parafii oraz rok nawiedzenia parafii przez Matkę Bożą w znaku obrazu częstochowskiego.
Historia została opracowana na podstawie książki Ziemia Łabowska, Towarzystwo Miłośników Ziemi Łabowskiej, Łabowa 2008